بررسی اثر روش کشت نشایی و سوخچه بر تاریخ تشکیل سوخ و شاخص‌های رشد ژنوتیپ‏های پیاز

به‌منظور بررسی اثر روش‏های کشت بر تاریخ تشکیل سوخ و شاخص‏های رشد ژنوتیپ‏های پیاز آزمایشی به‌صورت کرت‏های خرد‌شده در قالب طرح بلوک‏های کامل تصادفی با 3 تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی بهبهان انجام گرفت. عامل اصلی دو روش کاشت: نشایی و سوخچه و عامل فرعی چهار ژنوتیپ: پیاز اصلاح‌شده بهبهان؛ تودۀ محلی رامهرمز؛ رقم تگزاس ارلی‏گرانو و پریماورا بود. تاریخ تشکیل سوخ به روش نسبت تشکیل سوخ و مجموع تجمعی تخمین زده شد. در روش کشت سوخچه، تاریخ تشکیل سوخ از تاریخ 28 دی‌ماه تا 21 بهمن‌ماه متغیر بود. در روش کشت نشایی، سوخ از تاریخ 22 بهمن‌ماه تا 9 اسفند‌ماه تشکیل شد. بیشترین سرعت رشد نسبی گیاه (094/0 گرم در گرم در روز) به پیاز اصلاح‌شدۀ بهبهان تعلق داشت. بیشترین سرعت رشد محصول (45/ 21 گرم در متر‌مربع در روز) و سوخ (97/25 گرم در متر‌مربع در روز) در رقم پریماورا مشاهده شد. بیشترین شاخص سطح برگ (21/5) به رقم تگزاس ارلی‌گرانو مربوط بود. بر‌اساس نتایج این آزمایش به‌منظور زودرس کردن پیاز در خوزستان کاشت رقم پریماورا به روش کشت سوخچه با میانگین عملکرد 17/80 تن در هکتار توصیه می‏شود.‏